KÜLLÜ RAF- bir.tozlu.raf.özentisi.

En çok battığım noktadayım. Şu an ki yaşıma kadar en çaresiz hissettiğim noktadayım. Dünya standartlarında çok gencim.Nereden ne çıkar bilmiyorum. Her gün her yere ben çok üzgünüm diye bakıyorum. Birileri anlayıp koşup gelsin diye. Keşke kendime bakabilsem. Göz göze gelebilsem aynada. Ben bana ne çok şey söylemek isteyip de bulamayanlardanım.

Kendime susuyorum. Dua etmeye utanır haldeyim. Allah'ı hatırlamak kul için hep sancılı mıdır? Aslında hep vardır O. Aradığın aramadığın her yerdedir. Sadece üzgünken hatırlamak, mutluluğunda düşünmeden yaşadığında utanır insan. En azından ben. Ezan okunuyor şimdi. Kimseler sokakta veya duvarların ardındaki evler de bir sokak. herkes sokakta.

Herkes uyurken uyanık kalmak yaşıyormuş gibi hissettiriyor. Bir miktar da önemli. Kendime gülüyorum. Dünyaya ait ve yersiz iken tek vatan anne kucağıymış gibi geliyor. Aynı kelimelere verdiğimiz anlamların farklılığı bizi uçurumda bırakıyor. Düşsek anlaşırız belki.

Ne çok şey var yaşanacak ve ne kadar az vakit var. Bunu kabul etmiyorum. Bencilliklere hizmet eden her argümanın, haklılık iddiasının anasını satayım. Ne kadar da iğreti durdu bende. Hissettiğim serseriliği, kızgınlığı sertçe ifade edemiyorum. Korkutmuyor. Keşke yıkacak kadar bir şeyleri, balyozları indirebilsem ve şehir kapıları artık zalime kapansa.